Wanneer iemand eenzaam overlijdt verdwijnt een groot deel van zijn bestaan. Persoonsgegevens worden afgeschermd en alleen initialen worden openbaarlijk gemaakt. Dichters van Stichting Eenzame Uitvaart zetten zich in om aan de hand van overgebleven spullen in het huis van deze persoon een gedicht te schrijven. De voordracht van het gedicht vindt plaats tijdens de uitvaartplechtigheid, waar meestal alleen de dichter en een medewerker van de Amsterdamse gemeente aanwezig zijn. 

De afscherming van identiteit zondert af en laat zien hoe we met eenzaamheid omgaan: we verliezen het zicht op diegene die niet gezien worden.